W fobiach lęk

zostaje jakby zamknięty w określonej, często absurdalnej sytuacji. Lęk anankastyczny jest niezwykle silny, towarzyszy mu najczęściej gwałtowne wyładowanie wegetatywne – bicie serca, mdłości, zaburzenia równowagi, itp. Wśród chorych na natręctwa można wyróżnić, z klinicznego punktu widzenia, kilka podstawowych grup: (1) chorzy, u których głównym objawem są natręctwa ruchowe pod postacią mycia się i czyszczenia, (2) chorzy, u których głównym objawem jest nieustanne sprawdzanie, (3) chorzy z innymi natrętnymi czynnościami, (4) chorzy z myślami natrętnymi bez jawnych natręctw ruchowych, (5) chorzy z pierwotnym spowolnieniem. Natręctwa są schorzeniem dość rzadkim. Choruje na nie jedna na dwa tysiące osób.